ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ - LAST SUPPER

The Last Supper.... 1495-1498 by Leonardo da Vinci
Wall painting masterpiece Santa Maria delle Grazie , Milan

Το έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι ''Μυστικός Δείπνος'' θεωρείται ένα από τα πολυτιμότερα έργα της Παγκόσμιας Ιστορίας της Τέχνης και πρόκειται για μια μεγάλη τοιχογραφία στην τράπεζα της μονής Σάντα Μαρίας ντέλλε Γκράτσια στο Μιλάνο . Είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και πιο αναπαραχθέντα έργα ζωγραφικής , άρχισε να ζωγραφίζεται το 1495 και ολοκληρώθηκε το 1498.

O ZΩΓΡΑΦΟΣ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛ (1868 - 1934)
Ήταν 24 Μαρτίου 1934 παραμονή του Ευαγγελισμού και της Εθνικής μας Επετείου όταν ο μεγάλος Έλληνας λαϊκός ζωγράφος άφησε την τελευταία του πνοή , μόνος στο σπίτι του στην Μυτιλήνη όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Σύμβολο εθνικής λεβεντιάς και αντρειοσύνης , πάντα καλοσυνάτος , ταπεινός και ανεξίκακος . Παρόλα τα βάσανα και τους κατατρεγμούς στην ζωή κατάφερε να επιβιώσει και να τιμηθεί από τους μεταγενέστερους όσο κανένας άλλος λαϊκός ζωγράφος . Η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της Ελλάδας σαν μια ξεχωριστή περίπτωση της Νεοελληνικής λαϊκής ζωγραφικής με καθαρά βυζαντινές ρίζες.

Ο Αθανάσιος Διάκος

Η Ελλάς υποβασταζόμενη από τον Ρήγα και τον Κοραή

Τα Ελευθέρια

Οι τρεις καπεταναίοι συμφιλιωθέντες

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΙΣΣΟΝΕΡΓΗΣ 1889 - 1963

Eσωτερικό παλιάς εκκλησίας

υδατογραφία 28 Χ20.5 cm

Kαφενείο στην πλατεία Αγίας Σοφίας Λευκωσία

υδατογραφία 28 Χ 22.5 cm

H κληματαριά υδατογραφία 27 Χ 18 cm

Κοντά στην Φανερωμένη Λευκωσίας

λάδι σε ξύλο 53.5 Χ 41.5 cm

Δρόμος στην παλιά Λευκωσία (περιοχή Αγίου Αντωνίου)
υδατογραφία 32Χ27cm

Ο Ιωάννης Κισσονέργης θεωρείται ο πατέρας και ο πρώτος δάσκαλος της Κυπριακής υδατογραφίας. Γεννήθηκε στην Λευκωσία το 1889 , απεφοίτησε το Παγκύπριο Γυμνάσιο το 1907 και στην συνέχεια ακολούθησε ιατρικές σπουδές για τρία χρόνια στην Αθήνα . Κατά τους Βαλκανικούς πολέμους υπηρετεί ως εθελοντής γιατρός στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό στην Θεσσαλονίκη. Μετά το τέλος του πολέμου σταματά τις σπουδές στην ιατρική και γράφεται στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα . Η ασθένεια της φυματίωσης δυστυχώς τον αναγκάζει να διακόψει τις σπουδές του και να γυρίσει πίσω στην Κύπρο. Στο νησί συνεχίζει να ζωγραφίζει με πάθος τα σοκάκια και τις γειτονιές της παλιάς Λευκωσίας ενώ παράλληλα εργάζεται και σαν δάσκαλος τέχνης στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και στην Αγγλική Σχολή. Το 1953 εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένεια του στην Νότιο Αφρική όπου το 1963 πεθαίνει . Τα θέματα του ήταν επνευσμένα από σκηνές της καθημερινής ζωής με πολλά αστικά , αγροτικά , θαλασσινά και ορεινά τοπία. Πάντα περιγραφικός αλλά και με έντονη ποιητική διάθεση και λυρική ευαισθησία. Τα έργα του έβαλαν γερά θεμέλια στην σύγχρονη Κυπριακή τέχνη και άφησαν σημαντικές μαρτυρίες μιας εποχής που πέρασε.

πηγή : πολιτιστικό ίδρυμα τράπεζας Κύπρου

ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΓΑΜΟΣ

Ο παραδοσιακός Κυπριακός γάμος μέσα από τα

έργα του λαϊκού ζωγράφου Μιχαήλ Κκάσιαλου :

Ο χορός και το ράψιμο του νυφικού κρεβατιού

Το στόλισμα της νύφης

Αναπαράσταση της γαμήλιας τελετής

ΜΙΧΑΗΛ ΚΚΑΣΙΑΛΟΣ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Ο μεγάλος λαικός ζωγράφος της Κύπρου γεννήθηκε στο χωριό Άσσια του Μεσαορίτικου κάμπου το 1885. Αν και από φτωχή αγροτική οικογένεια κατάφερε να τελειώσει το δημοτικό σχολείο κάνοντας τα πρώτα και μοναδικά μαθήματα ζωγραφικής με τον αγιογράφο δάσκαλο του Κυριάκο Πιερίδη. Εξασκεί το επάγγελμα του τσαγκάρη ενώ η αγάπη του για την τέχνη τον οδηγεί στην κατασκευή πήλινων απομιμήσεων των αρχαίων ευρημάτων όπου τα πωλεί στους Άγγλους τουρίστες , γεγονός για το οποίο τότε κατηγορείται αδίκως από το Κυπριακό Μουσείο.Το 1957 σε αρκετά μεγάλη ηλικία αρχίζει να ζωγραφίζει με απεριόριστη φαντασία και έντονη παρατηρητικότητα , πολύ περιγραφικός και με νεανική φρεσκάδα χρωμάτων. Τα θέματα του είναι παρμένα από την καθημερινή ζωή του χωριού , τα τοπικά ήθη και έθιμα όπως ό ίδιος τα έχει ζήσει και θυμάται με αγάπη. Οι συνθέσεις του πηγάζουν από την Βυζαντινή και την λαική παράδοση της Κύπρου σε συνδιασμό με πολλά διακοσμητικά στοιχεία της ανατολικής τέχνης. Πρώτοι παρατηρητές και εκτιμητές του έργου του ήταν οι φίλοι του ζωγράφοι Αδαμάντιος Διαμαντής και Χριστόφορος Σάββα όπου και τον βοηθούν να οργανώσει το 1960 την πρώτη ατομική του έκθεση στην Λευκωσία . Με μεγάλη επιτυχία ακολουθούν άλλες εννέα ατομικές αλλά και ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Από τις πιο σημαντικές διακρίσεις που πήρε ήταν το βραβείο στη Δεύτερη Τριενάλλε Ναίφ Τέχνης στην Μπρατισλάβα το 1969.

Δυστυχώς το τέλος του μεγάλου ζωγράφου γερο-Κκάσιαλου ήταν τραγικό .Το 1974 κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο , τούρκοι στρατιώτες εισβάλλουν στο σπίτι του όπου τον τραυματίζουν σοβαρά και καταστρέφουν ένα μεγάλο μέρος από το έργο του. Μεταφέρεται πρόσφυγας , πληγωμένος σωματικά και ψυχικά στην Λάρνακα όπου λίγες μέρες μετά , στις 31 Αυγούστου 1974 πεθαίνει. Η Ακαδημία Αθηνών αναγνωρίζει το σημαντικό του έργο και στις 28 Δεκεμβρίου 1974 του απονέμει μεταθανάτιο βραβείο μέσα από το οποίο τιμάται η αξία και προσφορά του.

Πηγή : ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΛΑΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΟ

Ένα από τα αγαπημένα θέματα του Κύπριου ζωγράφου

Αδαμάντιου Διαμαντή (1900-94)

που κυριαρχεί στην θεματολογία του είναι η γυναικεία μορφή σε όλους τους ρόλους της και κυρίως η μητρότητα.

Δεν τον ενδιαφέρουν συγκεκριμένες προσωπογραφίες γυναικών , αντιθέτως

προσπαθεί να αποδώσει τα γενικότερα καθολικά χαρακτηριστικά του φύλου και της φυλής που παρέμειναν αναλλοίωτα μέσα στους αιώνες. Τον ενδιαφέρει η γυναίκα ως σύμβολο.

ΓΥΝΑΙΚΑ - ΓΗ , ΓΥΝΑΙΚΑ - ΜΑΝΑ ,

ΓΥΝΑΙΚΑ- ΠΑΝΑΓΙΑ .

Ένας εικαστικός ύμνος για την γυναίκα και την μητρότητα με συμβολικές προεκτάσεις για να δηλώσει την συνέχεια και

την αέναη ανανέωση της ζωής.

Γυναίκες στο πανηγύρι της Παναγίας του Άρακα....

(1942 λάδι σε καμβά 92 Χ 104 cm)

Μητρότητα .... (1961 λάδι σε καμβά 81 Χ 55 cm)

Οι Γυναίκες φυτεύτριες.... (1932-33 λάδι σε καμβά 134 Χ 180 cm)

Γυναίκες στα σκαλοπάτια....(1960 λάδι σε ξύλο)

Τhe Woman as the great inspiration of the Cypriot artist Adamantios Diamantis (1900-94).

A symbolic pay to the Woman , Maternity , Mother Land and Virgin Mother.

πηγή : πολιτιστικό ίδρυμα τράπεζας Κύπρου

O ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Το έργο του μεγάλου Κύπριου ζωγράφου Αδαμάντιου Διαμαντή ''Ο Κόσμος της Κύπρου'' αποτελείται από 11 τελάρα με συνολικό μέγεθος 1.75 X 17.5ο μέτρα.

Ό κόσμος που έζησε και αγάπησε σε ώρες ειρηνικές αλλά και σε ώρες αναταραχής. Το έργο άρχισε το 1967 και ολοκληρώθηκε το 1972 , θεωρείται το αποκορύφωμα και η ολοκλήρωση της καλλιτεχνικής του πορείας . Ήταν το αποτέλεσμα μιας εσωτερικής ανάγκης που έπρεπε να εξωτερικευτεί . Ο καλλιτέχνης αξιοποιεί ένα πλούσιο υλικό από εκατοντάδες σχέδια και σκαριφήματα που ζωγράφισε εκ του φυσικού από το 1931 -1959 , κατά τις πολύχρονες περιπλανήσεις στου στα χωριά του νησιού. Η σημασία του έργου γίνεται μεγαλύτερη μετά από τις καταστροφές που υπέστη το μαρτυρικό νησί το 1974 . Οι κοινωνικές αλλαγές που ακολούθησαν είναι τεράστιες , ο κόσμος αυτός ξεριζώνεται βίαια από τις πατρογονικές του εστίες και σιγά σιγά αλλοιώνεται και χάνεται οριστικά μαζί με την παλιά καλή εποχή.

Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου για το έργο αυτό στην εφημερίδα '' Νέα'' : θεωρώ τον ''Κόσμο της Κύπρου'' σαν το ειρηνικό ανάλογο για την καλλιτεχνική μας ιστορία με την Γκουέρνικα του Πικάσσο.

Το μνημειακό αυτό έργο είναι αφιερωμένο στον Γιώργο Σεφέρη και ανήκει στην συλλογή του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

πηγή : Πολιτιστικό ίδρυμα τράπεζας Κύπρου